C’è tempo [Polish translation]

Mówią, że jest czas, by wysiewać

i ten, na który zechcesz czekać.

Jest czas wyśniony, który nadchodzi nocą

i inny – czas dnia napiętego

jak łopoczące płótno.

Jest czas wyparty i czas tajemny,

jest czas odległy, należący do innych.

Chwila, gdy było lepiej odejść

i tamten raz, gdy nam dwojgu lepiej było porozmawiać.

Jest czas idealny na pozostanie w milczeniu,

kontemplowanie wędrówki letniego słońca,

gdy potrafimy powiedzieć naszym dzieciom,

kiedy jest cicha pora wróżek.

Jest dzień, w którym jesteśmy zagubieni,

tak jak się gubi pierścień na łące.

A wszystko to było planem na przyszłość,

który nam się nie spełnił.

Jest czas, który ucieka; nie ma obawy,

bo wcześniej czy później do nas wróci,

gdyż jest czas, jest czas, jest czas, jest czas

na to nieskończone morze ludzi.

Boże, leje jak z cebra

i już od roku nie wracam.

Od pół godziny siedzę, niechlujny,

w poczekalni, czekając

na tramwaj, który nie nadjeżdża.

Nie bądź zazdrosna o mnie,

o moje życie.

Nie bądź zazdrosna o mnie,

nigdy nie bądź zazdrosna o mnie.

Jest czas oczekiwania, jak mówiłem,

na coś dobrego, co nadejdzie.

Chwila sfotografowana, namalowana, opisana,

i ta później utracona;

nawet nie chcemy wiedzieć, jak wyglądałaby

na zdjęciu.

Jest czas najpiękniejszy, osiągnięty w pocie czoła,

pora niepokorna,

chwila wystrzelenia jedynej strzały,

która dociera do sklepienia niebios

i przeszywa gwiazdy.

Jest dzień, w którym wszyscy ludzie

trzymają się za ręce.

Jest taka sama chwila dla wszystkich,

która będzie błogosławiona – wierzę w to –

z bardzo daleka.

Jest czas, który ostatecznie jest –

a przynajmniej tak rozumiemy –

czasem, w którym ujrzysz mnie

znów u twego boku.

Dłoń w dłoni,

jacy będziemy zabawni,

gdy nawet nas o tym

nie ostrzeżono.

Mówią, że jest czas, by wysiewać

i ten dłuższy – czas oczekiwania.

Ja twierdzę, że był czas wyśniony,

który należało prześnić.

• Artist:Ivano Fossati