Visions of Johanna [Turkish translation]

Bu gecenin şaka yaptığı doğru değil mi

bu kadar sessiz olmaya çalıştığında

Burada sıkışmış otursak bile,

bunu inkar etmeye elimizden gelenin en iyisini yapıyoruz  

ve Louise bir avuç yağmur tutuyor

ve buna karşı çıkmak için seni cezbediyor.

Karşıt dairelerden ışıklar titriyor

Bu odada, ısıtma borularından sadece bir öksürük duyuluyor,

Ülke radyosu sessizce çalıyor

Ama bi şey yok, gerçekten kapanacak hiçbir şey yok:

sadece Louise ve sevgilisi çok dolaşık

Ve düşüncelerimi fetheden Joanna'nın bu görüntüleri.

Kızların ıssız bir yerde

körebeyi anahtar zinciri ile oynadığı

Bütün gece uyumayan kızlar,

D trenindeki hileler hakkında fısıldıyorlar

Gece bekçisini duyuyoruz, el fenerini tıklıyor

Kendine sor, o gerçekten çılgın mı yoksa onlar mı

Louise, o iyi, o yanımda

O nazik, ayna gibi

Ama bunu çok kısa ve çok net yapıyor

O Joanna burada değil.

Yüzünün kemiklerindeki elektrik hayalet inliyor

O Joanna'nın bana ait görüntülerinin ortaya çıkan yer

Evet, bebek kafası karışmış, kendini çok ciddiye alıyor

Acısını çekiyor ve tehlikeli yaşamayı çok seviyor.

Ve ismini söylerken,

Benim için bir veda öpücüğü hakkında konuşuyor.

Elbette bolca öfkesi var

Böyle kötü falan bir havada olmak

Ben koridordayken duvara yakın tüm saçmalıkları mırıldanıyor

Peki, nasıl açıklayabilirim?

Of, işlenmesi çok zor.

Ve Joanna'nın bu görüntüleri,

Şafaktan sonra bile uyumama izin vermediler.

Müzelerde, sonsuzluk yargılanıyordu

Sesler yankılanıyor, kurtuluşun zamanla olması gereken yol budur.

Fakat Mona Lisa yol efkarını almalıydı:

Bu, gülümsediği şekilde görülebilir.

Bak, duvardaki basit bir çiçek dondu,

Donmuş bir yüzü olan bir kadın herşeyi hor görürse

Dinle, bu bıyık der ki,

"Aman Tanrım, dizlerimi bulamıyorum"

Of, mücevher ve dürbün bir katırın boynuna takılıyor.

Ama Joanna'nın bu görüntüleri, her şeyi çok acımasız gösteriyorlar.

Şu an sokak satıcısı,

onunla ilgileniyormuş gibi davranan bir kontesle konuşuyor.

"Bana parazit olmayan birisini söyle ve dışarı çıkıp ona dua edeceğim "

Ama Louise'in her zaman söylediği gibi:

“Çok fazla bakamazsın, değil mi?”

kendisi onun için hazırlanırken

Ve Madonna, hala görünmedi.

Artık paslanmaya başlayan bu boş kafes görüyoruz

Nerede sahnenin pelerini bir kez özgürce düştü.

Kemancı, şimdi yola adım atar

O, her şeyin iade edildiği yazıyor

Yüklenen balık kamyonunun arkasında,

Vicdanım patlarken

harmonikler iskelet tuşlarını çalar

ve yağmurun ve Johanna'nın bu görüntüleri, artık kalan tek şeyler.

• Artist:Bob Dylan
• Album:Blonde on Blonde (1966)