No [Belarusian translation]
No [Belarusian translation]
Не, не траць сiл прабачацца;
Упарты, не жартуй.
Апраўдання (адгаворкі, шкадавання) ж існавалі да цябе.
Не, не глядзі як першым часам,
Множны лік – ты… забудзь.
Так, рыторыка -- зброя смяротна твая.
Я прашу вельмі: ты больш не вяртайся,
Боль ўсё адчуваю гэты яшчэ тут...
Ўнутры боль...
І ў тваім ўзросце бы ведаць пара,
Што вось значыць, сэрца так камусь(-цi) разбіць.
Не, жыць нельга з такой атрутаю ў сэрцы!
Надзею, што дала мне любоў,
Мне не даваў ніхто (…больш).
Клянуся, -- не лгу я!
Не, жыць нельга з такой атрутаю ў сэрцы!
Дазволіць нельга, каб душа бязмерна
Ды пакутавала,
Бо больш вага гневу, чым цэменту.
Чакаць я, зразумееш, i не буду
Пасля маіх дваццаць шэсць (Пасля дваццацi шасці),
Ўсё цярпенне ж уцякло пад ногі мне.
Іду, пялёсткі кветкі адрываю,
І гляджу -- не бачачы,
Раптам ў гневе прыйдеш і сыйдзеш прэч ты!
Я прашу вельмі: ты больш не вяртайся,
Боль усё адчуваю гэты яшчэ тут...
Ўнутры боль...
І ў тваім ў зросце бы ведаць пара,
Што вось значыць, сэрца так разбіць.
Не, жыць нельга з такой атрутаю ў сэрцы!
Надзею, што дала мне любоў,
Мне не даваў ніхто...
Клянуся, -- не лгу я!
Не, з такой паміраць i злосцю мне нельга,
Дазволіць нельга, каб душа бязмерна
Спробамі так поўна,
Вага лютасьці больш, чым цэменту.
Не, жыць нельга з такой атрутаю ў сэрцы!...
Не, жыць нельга з такой атрутаю ў сэрцы!...
Не… Не…
_____________________________________
Не, не спрабуй прасіць прабачэння,
Не гуляй (жартуй), упарты ў сваім.
Апраўдання (адгаворкі) ж існавалі яшчэ да цябе.
Не, не глядзі на мяне, як раней,
Не кажы ў множным ліку
Рыторыка -- гэта твая зброя самая смяротная.
Я цябе прашу, каб не вяртаўся больш,
Адчуваю, што мая боль усё яшчэ тут...
Ўнутры...
І ў тваім узросце трэба было б добра ведаць,
Што значыць…, -- разбіць сэрца камусьцi вось так.
Не, нельга ж жыць з такой злосцю (атрутай)!
Надзею, што дала твая любоў,
Мне яшчэ/больш ніхто другi не даваў.
Клянуся, гэта -- не падман (мана, хлусня)!
Не, нельга ж жыць з такой злосцю (атрутай)!
Нельга дазволіць, каб душа --
Пакутавала так бязмерна (насыцілася спробамі),
Бо вага гневу (лютасьці) больш, чым цэменту.
Спадзяюся, ты зразумееш, я цябе не чакаю пасля маіх 26-ці (дваццацi шасці),
Маё цярпенне ўсё пайшло пад ногі.
Іду адрываючы пялёсткі рамонкі
І гледзячы -- не бачачы нічога,
А раптам ты прыйдеш ў лютасць і сыйдзеш!
(Раптам, калі так: ты ў раздражненні (лютасьці), і сыйдзеш).
Я цябе вельмі прашу: не вяртайся больш,
Адчуваю гэты боль усё яшчэ я тут...
Ўнутры...
І ў тваім узросце трэба было б добра ведаць,
Што значыць, сэрца разбіць каму-таму (камусьцi) вось так.
Не, нельга ж жыць з такой злосцю (атрутай)!
Надзею, што дала твая любоў,
Мне яшчэ/больш ніхто другi не даваў.
Клянуся, гэта -- не падман (мана, хлусня)!
Не, нельга ж паміраць з такой злосцю,
Нельга дазволіць, каб душа --
Насыцілася спробамі (...раз-пораз),
Бо вага гневу больш, чым цэменту.
__________
By AN60SH
- Artist:Shakira
- Album:Fijación oral, Vol. 1 (2005)