À la santé des gens que j'aime [Polish translation]

To zapach ciepłego chleba.

To mój ojciec tuż obok.

To mój pierwszy rower,

gdy mi go dał.

To moja matka pełna czułości,

grająca swą najpiękniejszą rolę

o wpół do piątej

pod drzwiami szkoły.

To Fredo, który mnie woła,

żeby pograć w piłkę,

powłóczyć się po uliczkach

lub gwizdnąć cukierki.

Gdy wszystkie te wspomnienia

zbiorą się w mojej głowie,

sprawiają, że serce mi bije

czule i radośnie.

Za zdrowie osób, które kocham!

Za ich szczęście, za ich radość!

Niech nigdy strach albo ból

nie zdławią ich uśmiechu.

Niech zapachy południa

towarzyszą ich przyszłości.

Niech ich dotyka tylko miłość,

a ich westchnienia niosą tylko słodkie słowa.

To miłość otrzymana w prezencie,

gdy ona1 jest w mych ramionach,

a to mnie czyni piękniejszym,

bo ona we mnie wierzy.

I to ta drobna dłoń,

która chowa się w mojej

i zmienia mój los

w jedną minutę.

To szaleni muzycy,

którzy wokół mnie grają,

to wszyscy ci ludzie, którzy, stojąc

wykrzykują w mą stronę wyrazy miłości.

Gdy wszystkie te wspomnienia

zbiorą się w mojej głowie,

sprawiają, że serce mi bije

czule i radośnie.

Za zdrowie osób, które kocham!

Za ich szczęście, za ich radość!

Niech nigdy strach albo ból

nie zdławią ich uśmiechu.

Niech zapachy południa

towarzyszą ich przyszłości.

Niech ich dotyka tylko miłość,

a ich westchnienia niosą tylko słodkie słowa.

Za zdrowie osób, które kocham!

To dzięki nim się trzymam.

Są moją wodą, moim tlenem,

całym tym światłem na mojej drodze.

I za tych, którzy już odeszli

trochę za wcześnie, trochę za daleko:

w mym sercu jesteście tutaj;

spotkamy się jutro.

Za zdrowie osób, które kocham!

Za ich szczęście, za ich radość!

Niech nigdy strach albo ból

nie zdławią ich uśmiechu.

Niech zapachy południa

towarzyszą ich przyszłości.

Niech ich dotyka tylko miłość,

a ich westchnienia niosą tylko słodkie słowa.

Za zdrowie osób, które kocham...

1. kobieta, nie miłość

• Artist:Patrick Bruel