Ola mperdeuontai [English translation]

Οι δρόμοι λες κι έχουν αδειάσει...

Τα φώτα ανάψανε δειλά...

Δεν έχει ακόμα σκοτεινιάσει

κι όλα μπερδεύονται γλυκά...

Κι εγώ μες τα δικά σου μάτια

πώς βρήκα πάλι τη ρωγμή;

Και πέφτω με την ίδια ζάλη,

την ίδια τρέλα και ορμή...

Δεν είναι πως σε περιμένω

και βρίσκω τρόπο για να ζω...

Μα κάπου εδώ είν' αφημένο

ό,τι απόμεινε μισό..

Με φτάνουν τα μικρά σου νέα...

Με πολιορκούν από παντού...

Μοιάζει η ζωή σου να ειν' ωραία

και η καρδιά σου να είναι αλλού...

Κι εγώ μ' αυτή την απορία,

που μήνες τώρα κουβαλώ,

για ποια κρυμμένη αρμονία

εσύ είσαι εκεί

κι εγώ είμαι εδώ;

Δεν είναι πως σε περιμένω

και βρίσκω τρόπο για να ζω..

Μα κάπου εδώ είν' αφημένο

ό,τι απόμεινε μισό...

Ο δρόμος φαίνεται μπροστά μου

να ξετυλίγεται ανοιχτός...

Εγώ ανοίγω τα φτερά μου

μα είναι ο ορίζοντας θολός...

Όσο κι αν μου 'λεγες: "Μωρό μου,

εσύ είσαι πλάσμα φωτεινό..."

Εγώ είμαι εδώ χωρίς το φως μου...

Και φως μου εσύ δεν είσαι εδώ...

Δεν ξέρω πια να περιμένω...

Κι ας βρίσκω τρόπο για να ζω...

Μα κάπου εδώ είν' αφημένο

εκείνο το άλλο σου μισό...

Οι δρόμοι λες κι έχουν αδειάσει...

Τα φώτα ανάψανε δειλά...

Δεν έχει ακόμα σκοτεινιάσει

κι όλα μπερδεύονται γλυκά...

• Artist:Arleta