VII, LIBER PRIMUS lyrics

Laudabunt alii claram Rhodon aut Mytilenen

aut Ephesum bimarisve Corinthi

moenia vel Baccho Thebas vel Apolline Delphos

insignis aut Thessala Tempe;

sunt quibus unum opus est intactae Palladis urbem 5

carmine perpetuo celebrare et

undique decerptam fronti praeponere olivam;

plurimus in Iunonis honorem

aptum dicet equis Argos ditesque Mycenas:

me nec tam patiens Lacedaemon 10

nec tam Larisae percussit campus opimae

quam domus Albuneae resonantis

et praeceps Anio ac Tiburni lucus et uda

mobilibus pomaria riuis.

Albus ut obscuro deterget nubila caelo 15

saepe Notus neque parturit imbris

perpetuo, sic tu sapiens finire memento

tristitiam vitaeque labores

molli, Plance, mero, seu te fulgentia signis

castra tenent seu densa tenebit 20

Tiburis umbra tui. Teucer Salamina patremque

cum fugeret, tamen uda Lyaeo

tempora populea fertur uinxisse corona,

sic tristis affatus amicos:

'Quo nos cumque feret melior fortuna parente, 25

ibimus, o socii comitesque.

Nil desperandum Teucro duce et auspice Teucro:

certus enim promisit Apollo

ambiguam tellure nova Salamina futuram.

O fortes peioraque passi

mecum saepe viri, nunc vino pellite curas; 30

cras ingens iterabimus aequor.'

• Artist:Quintus Horatius Flaccus