Le déserteur [Polish translation]

Szanowny Prezydencie,

Do pana są te słowa,

Ten list niech pan zachowa,

Choć raz przeczytać chce.

Dostałem właśnie dziś

Mą kartę powołania,

Co zostać mi zabrania

W rodzinnym domu mym.

Powiadam panu wprost -

Ja nie chcę z nikim walczyć

I tak dla wszystkich starczy

Tych naszych ziemskich trosk.

Niech pan nie wpada w złość,

Nie kusi mnie orderem,

Zostanę dezerterem,

Żołnierzy mamy dość.

Już ojciec mój i brat

W daremnej padli walce,

Dziś mnie pan wskazał palcem,

Mych dzieci brzmieć ma płacz.

A matka z cierpień swych

W trumience śpi spokojnie,

Nie myśli już o wojnie,

Z robaków sobie drwi.

W więzieniu byłem raz

I żonę mi zabrano,

I duszy nie oddano,

Gdym w wolny wracał świat.

Więc jutro, skoro świt,

W daleki świat wyruszę,

A tym, co piorą dusze,

Przed nosem zamknę drzwi.

Uniosę drogą swą

Jak żebrak to, w co wierzę

I cały kraj przemierzę,

I powiem wszystkim w krąg:

- Gdy krwawy zabrzmi krzyk,

Gdy ktoś do boju wzywa

I ziemia czeka chciwa,

Zostańcie w domach swych.

A jeśli w cenie krew

I własną przelać trzeba,

Niech pierwszy ją przelewa

Sam prorok nasz i szef!

Gdy swoim ludziom pan

Rozkaże zwlec mnie z drogi,

Zabiją mnie bez trwogi,

Bo nagie ręce mam.

• Artist:Boris Vian