Face à la mer [Greek translation]

Δεν επιλέγουμε, ούτε την καταγωγή μας, ούτε το χρώμα του δέρματός μας

Όπως θα ονειρευόμασταν μια ζωή σε πύργους, ενώ ζούμε σε γκέτο

Γεννημένοι με μια θηλιά γύρω από το λαιμό σαν την Κοσέτ1 του Ουγκώ

με τη στολή του πολέμου στη μάχη να προσεύχεσαι στον Ύψιστο.

Παιδί του Κογκό, αυτό το μίσος που έχω

πίσω από το μικρόφωνο, έχω λέξεις που τσακίζουν κόκκαλα

Έρχομαι από τα χαμηλά, ονειρεύομαι να σχίσω αυτό το ταμπλώ

το φτιαγμένο από όπλα, από δάκρυα

το φτιαγμένο από αίμα, από λυγμούς.

Με το πρόσωπο στραμμένο στη θάλασσα

Θα έπρεπε να είχα μεγαλώσει

Με τη μούρη στο πάτωμα

θα έπρεπε να είχα πεθάνει

Ξανασηκώνομαι

Και κρατιέμαι από το τελευταίο μου όνειρο.

Κι οι δυο (πεσμένοι) στα ίδια πλακάκια

Και οι δυο ξεγελασμένοι

Κρατιέμαι από το τελευταίο μου όνειρο

Η ξηρασία μιας γης που δεν σταματάμε να σπέρνουμε

Λύπη σε μάτια που δεν μπορούνε να κλάψουνε.

Έχω πολλά όνειρα μακρινά, είμαι τόσο ασυμβίβαστος

Απ' την πολλή "παρλαπιπίαση", έχω γίνει φέσι.

Στη ζωή, κάποιοι σκοράρουν και κάποιοι αστοχούν

Οι " έχεις ένα ευρώ ( να μου δώσεις)" και αυτοί που σκίζουν παντού2

Είναι και οι λήπτες ελάχιστου εισοδήματος από το κράτος, και οι " τράβα βρες μια δουλειά"

Αν είσαι στα χαμηλά, πρέπει να πέσει βούρδουλας, δεν έχεις παρά να αφεθείς

Εσύ δεν τα έχεις γνωρίσει αυτά! Την επιθυμία να βάλεις στο τσεπάκι σου όλα τα δύσκολα

Να είσαι αριστεροδέξια με το πρόσωπο στραμμένο στη θάλασσα, μακριά από τις γαλαρίες.

Εσύ δεν τα έχεις γνωρίσει αυτά! Την επιθυμία να ξεφύγεις, να μοιράσεις μπουνίδια 3

με αριστερό δεξί ντιρέκτ4 και με τουπέ.

Με το πρόσωπο στραμμένο στη θάλασσα

Θα έπρεπε να είχα μεγαλώσει

Με τη μούρη στο πάτωμα

θα έπρεπε να είχα πεθάνει

Ξανασηκώνομαι

Και κρατιέμαι από το τελευταίο μου όνειρο.

Κι οι δυο (πεσμένοι) στα ίδια πλακάκια

Και οι δυο ξεγελασμένοι

Κρατιέμαι από το τελευταίο μου όνειρο

Με το πρόσωπο στραμμένο στη θάλασσα

Εσύ είσαι που αντιστέκεσαι

Με τη μούρη στο πάτωμα

Μαυροπινακισμένος

Ολόκληρος

καλείσαι να παρουσιασθείς.

Είναι η ιστορία μιας γραφίδας που στην πίσσα έχει πήξει

Αυτή τη φαιά ουσία που ακόμα η πατρίς δεν έχει αποκτήσει

Ξεσηκωνόμαστε, βάζουμε ξανα μπρος, οραματιζόμαστε το Πάνθεον

Έχω μια θέση κρατήσει σ'αυτούς που την έχουν ήδη, που ονειρεύονται την αποθέωση.

Την όρεξη, τη λύσσα, την έχω όπως και τα φιλαράκια μου ( την έχουν)

Θέλουμε ν'αγγίξουμε τ'αστέρια χωρίς να κατεβάσουμε τα παντελόνια5

Πολύ λίγες οι καλές νεράιδες και πολλές οι Σταχτοπούτες.

Calo(gero)-Passi 2002 λάβετε θέσεις!

Με το πρόσωπο στραμμένο στη θάλασσα

Θα έπρεπε να είχα μεγαλώσει

Με τη μούρη στο πάτωμα

θα έπρεπε να είχα πεθάνει

Ξανασηκώνομαι

Και κρατιέμαι από το τελευταίο μου όνειρο.

Κι οι δυο (πεσμένοι) στα ίδια πλακάκια

Και οι δυο ξεγελασμένοι

Κρατέμαι από το τελευταίο μου όνειρο.

Κι οι δυο (πεσμένοι) στα ίδια πλακάκια

Και οι δυο ξεγελασμένοι

Κρατέμαι από το τελευταίο μου όνειρο.

Δεν επιλέγουμε, ούτε την καταγωγή μας, ούτε το χρώμα του δέρματός μας

Όπως θα ονειρευόμασταν μια ζωή σε πύργους, ενώ ζούμε σε γκέτο

Γεννημένοι με μια θηλιά γύρω από το λαιμό σαν την μικρούλα Κοσέτ του Ουγκώ

με τη στολή του πολέμου στη μάχη να προσεύχεσαι στον Ύψιστο.

Παιδιά του Κογκό,

Παιδί του Κογκό, αυτό το μίσος που έχω

πίσω από το μικρόφωνο, έχω λέξεις που τσακίζουν κόκκαλα

Με το πρόσωπο στραμμένο στη θάλασσα

Θέλουμε πάντα να μεγαλώνουμε

Calo- Passi

Πολύ νέοι για να πεθάνουν!

1. η μικρούλα Κοσέτ στο μυθιστόρημα Άθλιοι του Ουγκώ που ζούσε κακοποιημένη, παραμελημένη, φτωχή, δυστυχισμένη και μόνη2. πετυχαίνουν3. ή το παραδάκι4. όρος της πυγμαχίας5. πιο χυδαία : " χωρίς να στήσουμε κώλο"

• Artist:Calogero
• Album:Calog3ro (2004)