Το Παλιό Μου Τετράδιο [Η Μπαλάντα Των 16] lyrics

Στο χαρτί μου γράφω "πίκρα", είναι τόσα τα ξενύχτια που δεν ήξερα τι ήπια και τι ήθελα να πω.

Κάθε αστέρι που πέφτει, σαν λεπίδα, ανοίγει μια πληγή στον ουρανό. Ποια ευχή μου λες και ποια ελπίδα.

Πάνω στον δρόμο νερά, τα φώτα τα χρωματίζουν, ίδιο μέρος 6 χρόνια μετά.

Όπως πρώτα, κρύβω μέσα στο μυαλό πολλά, για αυτό στον κρύο αέρα απόψε γράφω στίχους με τα χνώτα.

Αν η πόλη είναι τα βράδια σινεμά, δεν παίζει τίποτα απόψε και δε πάω πουθενά.

Δεν χρειάζεται να γράψω καν τη λέξη μοναξιά και αν το έκανα, δεν ήσουνα κοντά για να σε νοιάξει.

Δεν έχω αλλάξει, η φάτσα μου λιγάκι έχει χαλάσει. Όλα ήταν πιο όμορφα στα δεκάξι.

Μα λέω εντάξει, πήγαμε δύο βήματα μπροστά, χωρίς καν μπροστά να έχουμε κοιτάξει.

Και είναι απίστευτο αν πιάσεις έστω τα μισά από όσα γράφω, ίσως τον κόσμο δεις αλλιώς και αν ο κόσμος που θα δεις σου ταιριάζει παραπάνω, να χαμογελάσεις που είσαι τόσο διαφορετικός.

Για ποιο σημείο τρωτό μου θες να ντραπω; Έχω γράψει όσα ζω στα μουσικά μου ημερολόγια.

Ίσως εγώ δε μεγαλώσω, ίσως να μείνω παιδί για μια ζωή, γιατί παιδί νιώθω όσο γράφω αυτά τα λόγια.

Και όταν χάνομαι στο χθες μου, μη με ψάχνεις στο αύριο.

Δε με βρίσκεις έξω απόψε, με βρίσκεις στο παλιό μου τετράδιο.

Το'χα φυλάξει, το'χα πετάξει, δεν ήθελα να δουν τι είχα γράψει..

Ακόμα και τώρα το ανοίγω κρυφά, κάποια βράδια που δεν νιώθω εντάξει.

Και αν έχω εκεί χωρέσει τόσες εικόνες, είναι γιατί εκεί μέσα έχω περάσει τόσους χειμώνες.

Είναι τα βράδια που φοβάμαι να μιλήσω για το αύριο, που με βρίσκουν θαμένο μες το παλιό μου τετράδιο.

Είσαι και εσύ εκεί και ας με έχεις ξεχάσει, είναι η φωνή μου μονάχα λίγα λεπτά πριν να σπάσει.

Ένα στιχάκι που παλιά είχα γράψει μου λέει "μη σταματήσεις να αγαπάς πoτέ όπως αγαπούσες στα δεκάξι".

Οι φίλοι μου αλλάξανε, οι φίλοι μου ξεχάσανε, οι φίλοι μου μεγάλωσαν και τη ζωή τους φτιάξανε.

Πριν τα χαράματα πλέον κοιμούνται και δεν ξέρω αν την εποχή που ήμασταν φίλοι τη θυμούνται.

Εγώ απ'την άλλη ειμαι ακόμα παιδί και απ'τη σκηνή οι προβολείς που πέφτουν πάνω στα μάτια μου, μου θυμίζουν τα φώτα στη πλατεία, τα βράδια που σκάλιζα στο παγκάκι στίχους χωρίς μουσική.

Θα'μαι δεκάξι για πάντα, θα τραγουδάω όσο πιο δυνατά μπορώ, την ίδια φάλτσα γαμημένη μπαλάντα.

Είναι για πάντα βράδια σαν κ'αυτά, σαν τα όνειρα που κάναμε παλιά, να το θυμάσαι είναι για πάντα.

Και όταν χάνομαι στο χθες μου, μη με ψάχνεις στο αύριο.

Δε με βρίσκεις έξω απόψε, με βρίσκεις στο παλιό μου τετράδιο.

Το'χα φυλάξει, το'χα πετάξει, δεν ήθελα να δουν τι είχα γράψει..

Ακόμα και τώρα το ανοίγω κρυφά, κάποια βράδια που δεν νιώθω εντάξει.

Θα'μαι δεκάξι για πάντα (x6) (cool kids never die)

• Artist:Solmeister