Место, где свет [Mesto, gde svet] [Greek translation]

Αυτή η πόλη έχει κολλήσει στο ψέμα,

Όπως το Челюскин (ατμόπλοιο) στους πάγους,

Έχοντας βυθιστεί στην κόλαση,

Και έχοντας ανασυρθεί εν μέρει από την κόλαση.

Η κοινή παιδική μας ηλικία πέρασε

Ανάμεσα σε αλφαβητάρια,

Γι'αυτό τον λόγο και κανείς δεν χρειάζεται

να εξηγήσει τίποτα και σε κανέναν.

Γιατί λοιπόν εμείς φωνάζουμε άκαιρα

Και σιωπούμε για το λάθος,

Και όλα τα λογαριάζουμε για ξένα,

Και περπατάμε, σαν πόνι (αλογάκια), κυκλικά;

Δεν καταλάβατε σωστά, κύριε (sir) -

Δεν έχω σκοπό να βρεθώ στο τραπέζι σας.

Απλά μου φάνηκε

Ότι έχουμε τι να συζητήσουμε εμείς οι δύο.

Μέρος, όπου βρίσκεται το φως,

Ήταν τόσο κοντά,

Που γίνεται να φτάσεις με το χέρι.

Αλλά ποιος είμαι εγώ,

Για να κόψω βίαια

Το κρυστάλλινο νήμα,

Να μην το διαφυλάξω.

Πέρασαν τόσα χρόνια

Και εμείς είμαστε απόντες

Από το μέρος, όπου υπάρχει το φως.

Αυτή η πόλη έχει κολλήσει ανάμεσα στις εποχές (?),

Όπως το ψάρι στα δίχτυα.

Όλοι οι δείχτες στο μηδέν

Και ούτε παραπάνω, ούτε λιγότερο.

Εμείς σχεδόν μάθαμε να γελάμε,

Αλλά όπως και να το γυροφέρεις,

Κάτι συνέβη με τα μάτια

των κάποτε μυστήριων γυναικών.

Θέλεις να σου πω ένα παραμύθι

για την κακιά χιονοθύελλα,

για τον τροπικό καύσωνα,

για την πολική χιονοστιβάδα.

Δεν καταλάβατε σωστά, δεσποινίς (miss),

Δεν έχω σκοπό να βρεθώ στο κρεβάτι σας.

Απλά μου φάνηκε

Ότι έχουμε τι να συζητήσουμε εμείς οι δύο.

Μέρος, όπου βρίσκεται το φως,

Ήταν τόσο κοντά,

Που γίνεται να φτάσεις με το χέρι.

Αλλά ποιος είμαι εγώ,

Για να κόψω βίαια

Το κρυστάλλινο νήμα,

Να μην το διαφυλάξω.

Πέρασαν τόσα χρόνια

Και εμείς είμαστε απόντες

Από το μέρος, όπου υπάρχει το φως.

Κανείς δεν μου δίνει διαταγές,

Μα ούτε εγώ ο ίδιος μου δίνω διαταγές,

Εμπιστεύομαι μόνο το αριστερό μου χέρι,

Σχεδιάζω δρομολόγια (διαδρομές).

Αλλά κι αυτός που μου δίνει διαταγές,

Αυτός με το ζόρι θυμάται για μας,

Μα κι εμείς τον αναπολούμε στη συμφορά ή σε τυχαίες στιγμές.*

Πόσο πιο απλό μπορεί να είναι,

Εδώ είναι ο θεός, εδώ το κατώφλι.

Τι κοιτάς πάλι

Στον έρημο ουρανό με τρόμο.

Δεν καταλάβατε σωστά, μεγαλειότατε (lord),

Δεν έχω σκοπό να βρεθώ στην έπαυλή σας.

Απλά μου φάνηκε

Ότι έχουμε τι να συζητήσουμε εμείς οι δύο.

Μέρος, όπου βρίσκεται το φως,

Ήταν τόσο κοντά,

Που γίνεται να φτάσεις με το χέρι.

Αλλά ποιος είμαι εγώ,

Για να κόψω βίαια

Το κρυστάλλινο νήμα,

Να μην το διαφυλάξω.

Πέρασαν τόσα χρόνια

Και εμείς είμαστε απόντες

Από το μέρος, όπου υπάρχει το φως.

• Artist:Mashina vremeni
• Album:Место, где свет