J'ai Osé [Turkish translation]

Verse 1:

İşleri hep kendi yolumla yaptım, hakkımda kötü konuşanları dinlemedim

Beni erkenden çukura sokan tüm okulları bıraktım

Yaralarım öyle diriydi ki kendi ışığımı inkar ettim

Kötü bi hücrenin duvarları arasında ya da bir şahabın ardında

Evden oldukça uzaklaştım, zorla nereye götürüldüm?

Yaramaz şevkimin de yardımıyla tüm korkularımın üzerine gittim

Bi başkası benimle dalga geçtiğinde bile ben, dağları aştım

Cehennemi gördüm, ve ardından şafağın aydınlığını

Bu berbat dünyanın kurallarını kimin koyduğunu anlamak istedim

Ve bu rütbeli adamlar tarafından zapt edilmeden dünyayı değiştirme şansımız dahi olmayacak

İçimde havlayan binlerce rhyme'ı yazarak dışarı çıkardım

İşleriniz ve unvanlarınız sizin olsun! Vahşi, diğer vahşilerin arasında yüzerek güneş tutulmasını izliyor

Can yeleğim olmadan da yüzebilirim bu uçsuz bucaksız hayat okyanusunda

Düşerim yahut kalkarım, ama şunu bilin ki yaralarımın nerden geldiğini asla unutmayacağım

Eğer ortalarda yoksam, geziyorum demektir

Yığınla sayfa ve kalemlerle birlikte savaş alanındayımdır

Tüm palavracıları ve edepsiz yalanlarını sikiyim

Babil beni de çıldırttı

Nakarat :

Hatalarıma bakmaya cüret ettim (hatalarıma baktım)

Evet, çölleri aştım (ve Yıldız'ı takip ettim)

Zamana karşı koymaya cüret ettim (Zamana karşı koydum)

Ve rüyalarıma inanmaya cüret ettim (bunu ben yapmiyim de kim yapsın?)

Herkes senin hizaya girmeni istiyor

(hizada yürüyemezsin!)

Çünkü tüm kuralları onlar uydurdu (İtaatsizliği savundum)

Emirleri yok saymaya cüret ettim (emirleri yok saydım)

Ve kendime inanmaya cüret ettim (herkesin kendi yolu, kendi görevi var)

Verse 2 :

Ben hep bağımsızdım, hiç kimseyi beklemedim

Hayatın monoton olduğunu düşündüm, hep aynı yerde çakılı kalmak istemedim

Tüm dünyayı dolaşmaya ve tabuları yıkmaya cüret ettim

Kapıların vidalarını söktüm, sözlerimle zamana karşı koydum

İnancımı sınamak için, korkularımla yüzleşmeliydim

Kendimi bu boktan kurtarmalıydım, hep sesimi bir gün duyacaklarını hayal ettim

Biliyormuş gibi yapanlar var, benim sonumun hapis olduğunu gördüğünü söyleyenler

Küçük kaçakçı dünyanın bir diğer ucunda, nerdeyse her tren istasyonunda tanınan

Ben de tam gaz devam ettim

Yolun sonuna kadar, bi demet yanlış tebligat beni yıldıramaz

Gerçek olmayan şeylerin emanasyonu ise (Bum!), şiddetli bir patlama gibi gelip geçer

Genç aylak halk kalabalıklaştıkça gözden kayboluyor, ve o tüm kalelerin dostu

Renkli rüyalarımı, bu ulusun gri duvarlarına spreyliyorum

Tam bitti derken rap oyununa dahil oldum,

Hayat bana ne verirse kabulüm

Her saniye olgunlaştım, ve her saniye o barkodlarınıza orta parmağımı kaldırdım

Bana hep "Vazgeç, artık çok geç" dediler ama yılmadım

Kaşlarımı çattım, cüretkar genç en ön cephede!

İmparatorluğa karşı koymaya cüret ettim, adamım!

[Nakarat]

Verse 3 :

Onları mı dinlemeliydim, kendimin gölgesi oldum resmen

Kalbim oldukça ağırdı, ruhum beni bunaltıyordu, başka şansım yoktu ama yine de yaptım

Hayatımda cesaret olmasaydı beni de hayata küstürebilirlerdi

Trenlerin geçişini izliyorum, iki ayağımda meydana basmaya devam ediyor

Rutin ve rutinin cinnetinden dolayı paslanabilirdim

Tabi mahallemin dışında da dolaşmasaydım, sanki her şey hükümsüzdü

Ben de hiçliğin ortasına atladım, yüzerek boşluğa doğru daldım

Ve sonra kendimi düşünmeye cüret ettim, içimden ne düşünüyorsam bağırarak söylemeye!

Limitleri zorlamaya, dağları aşmaya cüret ettim

Yasaklı olana cesaret ettim ve ruhumun peşinden gittim

Bunu yapmam geçmişinin peşini bırakmayacağını düşünenleri gücendiriyor olsa bile,

lanetleri ve düzeni def etmeye uzun zaman önce cüret ettim

• Artist:Keny Arkana
• Album:Tout Tourne Autour du Soleil