花に亡霊 [hana ni boorei] [Thai translation]

ลืมไปหมดแล้วรึเปล่านะ

ที่เคยนั่งใต้ร่มไม้ตรงนั้นแล้วโยนไอติมเข้าปาก รอให้สายลมพัดผ่านมา

ลืมไปหมดแล้วรึเปล่านะ เรื่องที่โลกใบนี้มีแต่เรื่องโกหกเต็มไปหมด

แล้วก็เรื่องที่ชวนกันออกไปหาคุณค่าของชีวิตด้วยกัน แล้วหัวเราะไปพลางๆ

อย่าลืมไปเลยนะ อย่าจางหายไปเลย

ขอให้สิ่งที่เหลืออยู่นี่มันไม่ใช่ทุกอย่างของชีวิตด้วยเถอะ

บอกฉันให้มากกว่านี้หน่อยสิ บอกทีว่าหน้าร้อนจะมาถึงแล้ว

สิ่งที่ฉันวาดมันขึ้นมา คือภาพวิญญาณของฤดูร้อนที่ฉายอยู่ในแววตาคู่นี้

สายลมพัดพาให้กระโปรงพริ้วไหว จะความทรงจำอะไรก็ลืมมันไปซะเถอะ

ค่อยๆสูดลมหายใจเข้า แล้วเช็ดเหงื่อที่ไหลเหมือนหน้าร้อนนี่ออกไป

ลืมไปหมดแล้วรึเปล่านะ

ตอนที่นั่งใต้ร่มไม้ตรงนั้น แล้วก็มีเมฆโผล่มาจากตรงเนินไกลๆ

เธอก็เอามือไปคว้าท้องฟ้าไว้ เหมือนกับคนบ้าเลยนะ

ฉันเลยวาดเมฆลงไปในกระดาษก้อนนึง แล้วยกให้เธอดูพร้อมหัวเราะ

อย่าลืมไปเลยนะ อย่าจางหายไปเลย

เพราะสิ่งที่เหลือทิ้งไว้นี่มันไม่ใช่ทุกสิ่งทุกอย่างหรอก

ตอนนี้ แค่ลืมหน้าเธอไปก็พอ

แล้วก็ลืมถ้อยคำทั้งหมดไปซะ

เธอเองก็หัวเราะออกมา

ก็พวกเราเป็นวิญญาณ ที่กำลังรอหน้าร้อนอยู่นี่นะ

บอกเรื่องหัวใจให้มากกว่านี้หน่อยสิ

บอกหน่อยสิว่าหน้าร้อนมันกลิ่นหอมยังไง

แล้วสูดหายใจเข้าไป

อย่าลืมไปเลยนะ อย่าจางหายไปเลย

สิ่งที่ทำให้เสียงหัวใจดังก้องออกมา มันไม่ใช่ทุกอย่างหรอก

บอกฉันให้มากกว่านี้หน่อยสิ

บอกลาฉันหน่อยสิ

ตอนนี้ฉันเองก็เฝ้ามองอยู่นะ

วิญญาณของดอกไม้ที่กำลังเบ่งบานในหน้าร้อนนี้

มันไม่ใช่ถ้อยคำอะไรหรอก แต่คือช่วงเวลา

มันไม่ใช่ช่วงเวลาหรอก แต่คือหัวใจ

สูดลมหายใจเบาๆ แล้วเช็ดเหงื่อที่ไหลเหมือนหน้าร้อนนี่ออกไป

รู้สึกถึงกลิ่นหอมของหน้าร้อนเลย

ลืมไปหมดแล้วรึเปล่านะ

ที่เคยนั่งใต้ร่มไม้ตรงนั้นแล้วโยนไอติมเข้าปาก รอให้สายลมพัดผ่านมา

• Artist:Yorushika