Cinquième Soleil [Turkish translation]

Benim türüm kayboldu,

Zihinleri çok kızdırıyor.

İnsanlar kendinden nefret ediyor,

Ego savaşları.

21. yüzyıl,

Kinizm ve aşağılama.

Dünya'ya hiç saygı yok,

Silahlar delilikle dolduruluyor.

Sınırlar ve barikatlar,

İsyanlar ve coplar.

Çığlıklar ve katliamlar,

Patlıyor bombalar.

Korku politikası,

Ahlaka aykırı bir bilim.

Tek bir insanın ayaklanması,

Silah pazarı.

Yeni Dünya Düzeni,

Terör ile kaynaşma.

İnsan,

En yırtıcı hayvan.

Sistem ölüm kokuyor,

Hayatın katilleri.

Hatıralarımızı sildi,

Geleceği daha kolay öldürmek için.

Disketlerle dolu kafalar,

Duygularımız bizi aldattı.

Üçüncü göz açıldı,

Çünkü beynimiz bize yalan söylüyor.

İnsnaoğlu kayboldu,

Kendi gücünü unuttu.

Ayı unuttu,

Güneşi ve atomu.

Kutuplar tersine döndü,

Nefrete doğru gidiyor.

Bölünmeler için olan mazeretini unuttu.

Egoizm bir motto,

Perişan zamanlar.

Kitleler nefret ediyor derin bir öfkeyle.

Kalpte bir ışık var,

Gözde yaş.

Aklında bir dua,

Ve eski bir acı.

Kızgınlık yanıyor.

Affetmenin öldüğü yerde.

İnançlının bile korktuğu yerde.

Bu yüzden hadi gelin, gidiyoruz.

Yasalar sadece kralların zulmettiği insanlar için yapılıyor.

Tarikatlar ve ticaretler piramidin tepesinde,

Bunlar kanı destekliyor,

Tankların ve uzilerin arasında.

Masumiyet gökyüzünde fabrikaların dumanlarıyla lekeleniyor.

Bir yas sessizliği,

Serseri bir kurşun.

Tüm aile ağlıyor,

Çocuklar vuruluyor.

Devlet milisleri, paramiliterler,

Beyinsel çılgınlık, bütün halklar çöküyor.

Sefil gecekondu kasabaları saryaların girişinde,

Özgürlük çalındı, evrak ile eşanlamlı.

İnsanlık aldatıcı bir hayat için takas edildi.,

Sabah stresi ve akşam ızdırabı arasında.

Kafalar nevrozla dolu, sinirler kopmuş,

Moder insanı nitelendir, yozlaşmış.

Ve şehir uyuduğunda çok fazla şey gerçekleşiyor,

Sessiz bir ölüm, soğukta evsiz bir adam.

Betondan bir hapishane, siperliklerin ardında,

Biraz ışık için verilen mücadele çok uzun.

Aileler paramparça oluyor ve babalar ender görülüyor,

Çocuklar artık gülmüyor, kendi surlarını inşaa ediyorlar.

Anneler devam ediyor,

Genç insanlar kodeste.

Tüm bu şeyler gerçek, bu yüzden savaşmaya devam edicez.

Bu depresyon tribi, bizi içten kemiren,

Bir şişe vodka, birkaç gram ot.

Bazıları asla geri gelmiyor,

Verilen cezalar acımasızca.

Subutex enjekte edilir kana.

Çocuklar kavga ediyor, bazılar bıçaklıyor,

Gençler artık eve eskisi gibi erken geri dönmüyor.

Kurnazlığı nefretin doğasından öğrendiler,

Sokakları biçimlendiriyorlar, okulları biçimlendiriyorlar.

Herkesin kendi diski var, DÜnyalar buluştuğunda,

Kültür çarpışması olacak ya da yüz karası bir utanç.

Bariyerler brada beynimizin içinde, sıcak ve samimi,

Ve en uzlaşılmaz kişi hızlıca dağılır, bu sazın kanunu.

Hayır, burada hiçbir şey basit değil, sıkıntı izleri,

Uzakta ölen yaralı kalplerden.

Ağlama kardeşim, çünkü Dünya'yı taşıyan sensin,

Senin kalbin asil, kendine inan ve yeniden yüksel.

Bu piçleri dinleme, senin üzgün olmanı görmek isteyenleri,

Toprak ana bile hasta olsada, Toprak ana direnir.

İnsan bu dünyayı yarattı, çırak yaratıcı,

Her şeyden mutsuz olan biri, kana susamış avcı.

Babylon büyük, ama orada hiçbir şey yok,

Aldatmaca kokan kaba bir şakadan başka.

Naif ve saf zihinlerimizin sahipleri,

Kitleler eğitiliyor sinirleri yıpranırken.

Nefret ile yürüyorlar, kürek mahkumu köleler tabyası,

Hep beraber biz Dünyayız ve sistem bir şey değil.

Olanların farkında ol kardeşim, gerçeği kalbinde sürdür,

Sistemi dinleme, o katil ve yalancı.

Kollarımıza atlayan nefretten uzak dur,

İnsan insanlar insanlık, sadece sevgi bizi kurtarabilir.

Ruhun huzur içindeyken o sessizliği dinle,

Nur orada, nur geldi.

Gerçek içimizde, Evrenin meyveleri,

Tarihinizi unutmayın, görevinizi unutmayın.

Son jenerasyon her şeyi değiştirebilir,

Hayat bizimle, tehlikelerden korkmayın.

Sesinizi yükseltin, unutulmak yerine,

Yıldız Tozları, parlamak için neyi bekliyorsunuz?

Tüm kardeşlerim, hadi zinciri tekrardan oluşturalım,

Çünkü bizle bedenden ayrılmış tek bir ruhuz.

Hadi sevinci tekrar bulalım ve birilerine bir daha yardım edelim,

Hafif bir ışık yeter gölgeleri dağıtmak için.

Zaman tükeniyor, kükürt kokuyor,

Sonumuz gelebilir, canavarlar kalabalığı cezbediyor.

Semboller tersyüz oldu, birleşim ve tedirginlik,

Çarkı döndüren yıldız gökyüzümüze yaklaşıyor,

Dünya can çekişiyor, huzursuzluk kol geziyor,

Delilik, iftira, doğru zamanda yeterince kalp yok.

Bilinmeyen mutluluk, hayatın sihiri,

Dehşetle şok olmuş, hayatta kalmaya çalışıyor.

Bu çağ en kötüsü, sonuçların bir parçası.

İyi veyahut kötü, seç tarafını.

İnsanoğlu kayboldu, daha fazlasına sahip olmaya yoğunlaştılar,

Yıldızlar bize işleri nasıl yola koyacağımızı gösteriyor.

Sıkı bir kontrol var ama yinede ışık içeriye giriyor,

İnan hayatına, hayallerinin gücüne.

Herkesin omuzlarında melekleri var, onlara bakan,

Kalplerimiz bir olduğunda, düşüncelerimiz ve hareketlerimiz.

Büyük gün geliyor, işareti görmüyor musun?

Ölüm artık yok, bu sadece döngünün bitişi.

Sonumuz yakın görünüyor, insanlar birbirini kırıp geçiyor.

İndigo umudu, Ülkerler bizi adlandırıyor,

Kafanı kaldır ve anla, içindeki gücü hisset.

Babylon'a git, gizemi çöz,

Hiçbir şey şans ile olmaz, Cennet seni bereketlendirsin.

Beşinci Güneş Çağı'nın çocukları, satır aralarını okuyun.

• Artist:Keny Arkana
• Album:Désobéissance (2008)