Soleil [Polish translation]

To właśnie słońce

budziło nas

każdego ranka,

a morze było piękne

i biegliśmy ku niemu

trzymając się za ręce.

A potem szliśmy po plaży,

ty szukałeś muszelek,

jak dziecko

przykładając je do ucha

by posłuchać – przypominam sobie –

oceanu [szumiącego] w ich środku.

Refren:

Słońce, kocham ciebie!

Ty jesteś wierne

na zawsze,

ale miłość

nieczęsto jest taka jak ty.

Dlaczego?

Zawsze byłeś taki głodny,

dla ciebie były

dojrzałe owoce i wino.

Czasami mnie karciłeś,

kiedy nie jadłam,

ale cóż to szkodziło.

A woda rozlewała się po piasku,

nasze marzenia były podobne,

pamiętam:

rozmawialiśmy o domu,

o dzieciach, które chcieliśmy mieć,

i było nam dobrze.

{Refren}

To znowu słońce

będzie mnie budzić

każdego ranka.

Słońce zimowe czy letnie,

jest świadkiem końca miłości

i smutków.

Ile trzeba będzie plaż,

ile innych twarzy

aby, jak ty,

zapomnieć dom

i dziecko o włosach blond,

którego nie mamy?

{Refren, dwa razy}

• Artist:Françoise Hardy