Ross Capicchioni [Turkish translation]
Ross Capicchioni [Turkish translation]
[Verse 1]
7'de uyandım, gün için oldukça kaygılıydım
Kaykayımla okula gitmek üzere giyindim ve çıktım
Sınıftaki yeni çocuktum ve oturup notlar alıyordum, sınıftaki serseriler dalga geçerken annemin aldığı kıyafetlerle
Herkesin bi çeteyle bağlantısı var gibiydi sanki
Dövmeleri, işaretleri, şartlı tahliyeler.. Sanki gözaltındaydım
Sadece olaylara ayak uydurmaya çalıştım
Çünkü son zamanlarda normal bir günden yoksunum
Ama bugün, yemek yemeye giderken, yolda bi çocuk yanaştı
ve dedi ki "havalı olabiliriz", eğer ki takılırsa benimle
Çünkü şehrin bu yakasında biraz korumaya ihtiyacım var
Buralar çılgın, pervasız ve tehlikeli;
Tabi eğer gangster falan değilsem. Sadece polislerle güvende hissediyorum
Adının ... olduğunu söyledi
Tokalaştım onunla
Onun hakkında şüpheliydim başta çünkü ona güvenmemiştim
Onu daha fazla tanımalıydım, hareketlerini kestiremiyordum
Onun samimiyetine inanmak istiyordum, içimden bi sesse tam tersini söylüyordu
Ama sonra tek yaptığım sabretmek oldu
Farklı bi hayat arayışındaydım, beklemekten sıkılmıştım
Çünkü ben ve [anonim] benzer görüşlere sahiptik, tabi anlaşamadığımız da oldu;
genelde okul ve üniversite hakkında, benim doğrularım ona tersti ama mühim değildi
Onunla beraberken oldukça havalıydı
Onu ailemle tanıştırdım, ona bayılmışlardı
Annem ona dedi ki, “Oğlumu kolladığından emin ol”
Ve annem daha cümlesini bitiremeden, hızlıca dedi ki, "Hiç sıkıntı yapmayın bu konuda, her şey kontrolüm altında."
Tanışalı iki ay oldu, gittikçe yakınlaşıyoruz gibiydi
Herifin teki belirdi birden ve benimle kavga etmeye çalıştı, donup kalmıştım
Sonra [Anonim]'in onu yumruklayıp tekmelediğini gördüm
Onun kardeşi olduğumu ve sonuna kadar beni kollayacağını söyledi
Bu ta ki biri bizi öldürene kadar mermi, zorbalık, çeteler, AK'ler ve silahlar anlamına gelse de...
Bu şahit olduğum en gerçekçi boktu resmen
Bi kaç hafta sonra, amcam bana bi Honda Civic sattı
Plakası ve kaydı olmayan bi '93 model
Arabayı aldığımda sadece gideceğim yerleri düşünüyordum
Sonraysa gelip bana park ettiğim yerden ayrılıp mahallede biraz turlamayı teklif etti
Ve anında anlamıştım arabanın yanlış mahallede olduğunu, annem beni öldürürdü duysa
Sezgilerim yapmamamı söyledi, bunun tehlikeli olduğunu biliyordum
Ve üstelik şehrin bu kısmında hiçbir işim yoktu
Ve hatunun tekinin bu mahallede öldürüldüğünü okumuştum
Cesedi toprağın içinde bulunmuştu, binlerce kez geçmişlerdi üzerinden
Bu haydutların, kötü heriflerin ve dolandırıcıların mesken edindiği terk edilmiş binalardan daha kötüydü
Katiller ateşliyordu gangster'ları, ama belki de fazla düşünüyorumdur
Belki de ayağım frenlerin üzerinde olduğu sürece her şey yolundaydı
Ve bu konu hakkında fazla düşünmemeye çalıştım, sadece güvenecektim ve güvende olacaktım
Ve sonra ona "Hadi gidelim, atla." dedim
Tokalaştık, yol boyunca bana şakalar yaptı
Gülmekten öldüm resmen
Gidecek yol azaldıkça tuhaf hissetmeye başladım, midem garipleşti
Ve sonraysa bana, “Soldan git, bir dönüş daha yap, sağa dön, ve yavaşla” dedi
Şöyle bi etrafıma bakındım, her yer ıssızdı epey, tek bir kişi bile yoktu görünürde
Ve arabayla dönüş yaptığım anda dedi ki;
“İşte burada, otur yerinde. Arabayı durdur ve rahatla biraz.”
O anda panikledim işte, ve bana "Sakin ol." dedi.
Sonraysa anahtarları çekti ve dışarı çıkıp gülmeye başladı
Ve hayatım gözlerimin önünden akıp geçti birden
Kapımı açmaya yeltendiği anda kilitlemeye çalıştım, ama yapamadım
Beni koltuğumdan çekip yere attı ve sonra pantolonundan..
..pompalıyı çıkardı. Tek duyduğum tiz bir sesti ve bacağımı parçalarına ayırdı
Rüya görüyor olmalıyım diye düşündüm, o anda göğsümden de vurdu
Ve midem sıkışmaya başladı, ciğerlerim genişlemeye başladı
Dizlerimin üzerinde ona "Neden?" diye soruyordum
Bana baktı, gözlerinin içine baktım
Ve namluyla suratımı dağıttı
Dişlerim göğe doğru savruldu ve sonra..
"Çi çi" diye bi ses duydum pompalının horozundan
Kafama doğrultup sıktı ve kafam yere yapıştı resmen
Hâlâ bilincim yerinde, nefes alıyorum
Hâlâ hareket edebiliyorum, neden ölmediğime dair hiçbi fikrim yok
Deli gibi kan kaybederken, arabamın uzaklaştığını duydum
Ve göğe bakıp güneşi gördüm, ve tek gördüğüm şey buydu
Sonraysa bilincimin bana, “Ayağa kalk moruk! Kan kaybediyorsun, kahretsin! Sakın uyuya kalma yoksa ölürsün! Uyanık kal ve mümkün olduğunca hareket et, fazla zaman yok! Yardım bulmaya ya da bağırmaya çalış, iyi değilsin, ah Tanrım! Uyan moruk! Uyan! Uyan moruk! Uyan...” dediğini duydum
[Verse 2]
7'de uyandım, gün için oldukça kaygılıydım
Üstümü giyindim ve çıktım, sekizinci kattan aşağıya indim
Sınıfta yeni bi çocuk var, tek oturup notlar alıyor, zencilerim onunla dalga geçerken
annesinin aldığı kıyafetlerle
Ailem yok, ama yerel gangsta'larla aram iyiydi hep
Dövmeler falan... Ve şimdiyse şartlı tahliyedeyim ve kuralları çiğnediğim için gözaltındayım
Bu hayatın içine doğdum, tek yapmak istediğim başıboş dolanmak,
ot içmek ve "Sikiyim okulu" demekti
Bi kılavuz istedim kendime çünkü tüm rol modellerim
hapisteydi. Mantıksız genç bi heriftim
Kiliseye gittim ta ki papaz "Siktir git." diyene kadar
Ve şimdiyse yaman biriyim ve çete işleri ben her zaman kolladı,
bana kefil oldu ve benimsedi beni, benimle takılmak istediklerini söylediler
Ben de bu işe dahil olmak istedim, sanırım bir şeyler eksikti
Her şeyin bi bedeli vardır, "Tek bir şartımız var:
Çeteye girmek için tek yapman gereken masum birini öldürmek ve arkada görgü tanığı falan bırakmamak
Eğer bunu yaparsan, bizim ekiple takılabilirsin, ve bu ömür boyu demek. Sakın bu boktan istediğin zaman çıkabileceğini düşünme."
Ve bunun hakkında düşündüm
Kaptırdım kendimi ve arayışa başladım, kurbanımı seçmeye çalışıyordum, en zayıf avı arıyordum
Ama bugün yemek yemeye giderken, yanaştım onun yanına
ve ona dedim ki "havalı olabiliriz", eğer ki takılırsa benimle
Çünkü şehrin bu yakasında biraz korumaya ihtiyacı olabilir
Buralar çılgın, pervasız ve kofti.. tabi eğer gangster falan değilse. Ve sadece polislerle güvende hissediyor
Adının [Ross Capicchioni] olduğunu söyledi ve tokalaştım onunla
Benim hakkımda şüpheliydi başta çünkü bana güvenmemişti
Beni daha fazla tanımalıydı, hareketlerimi kestiremiyordu
Samimiyetime inanmak istiyordu, ama şüpheleri vardı
Tek ihtiyacım olan o mükemmel fırsattı, beklemekten sıkıldım
Kafamın içinde cinayet dolanıp duruyordu, ölümün geldiğini biliyordum
Beni ailesiyle tanıştırdı, kıskanmıştım onu
Annesi bana dedi ki, “Oğlumu kolladığından emin ol-“
Ve cümlesini daha bitirmeden hızlıca dedim ki
“Hiç sıkıntı yapmayın bu konuda.. Sonuna kadar arkasındayım, bu ta ki biri bizi öldürene kadar mermi, zorbalık, çeteler, AK'ler ve silahlar anlamına gelse de..."
Dibine kadar yalan söylüyordum
Şu Honda Civic'ten bahsettiğinden bundan yararlandım
Plakası ve kaydı olmayan bi ’93 model
Onu öldürüp arabasını aldığımda gideceğim yerleri düşünüyordum sadece
Sonraysa gidip ona park ettiği yerden ayrılıp mahallede biraz turlamayı teklif ettim
Ve anında anlamıştım şansımın yaver gittiğini, onu öldürmeye hazırdım
Ve sonra bana "Hadi gidelim, atla." dedi
Tokalaştık ve yol boyunca ona şakalar yaptım
Gülmekten öldürdüm onu resmen
Gidecek yol azaldıkça tuhaf hissetmeye başladı
Bi şeylerin olacağını anlamıştı sanırım, bakışlarından söyleyebiliyordum bunu
Ama sikerler, sağa dön ve yavaşla
Şöyle bi etrafına bakındı, her yer ıssızda epey
Tek bir kişi bile yoktu görünürde
Ve arabayla dönüş yaptığı anda dedim ki;
“İşte burası, otur yerinde. Arabayı durdur ve rahatla biraz.”
O anda panikledi işte, ona “Sakin ol.” dedim.
Sonraysa anahtları çektim ve dışarı çıkıp gülmeye başladım
Hayatı gözlerinin önünden akıp geçti birden
Kapısını açmaya yeltendiğim anda kilitlemeye çalıştı, ama yapamadı
Onu koltuğundan çekip yere attım ve sonra pantolonumdan
pompalıyı çıkardım. İki kere çektim ta ki onu bağırtana kadar
Bacağını vurup parçalarına ayırdım, akan kanını izliyordum
Ve bir el de göğsüne sıktım, midesinin sıkıştığını görüyordum
Ciğerleri genişlemeye başladı ve dizlerinin üzerindeyken
sordu bana, “Neden?” diye
Bana baktı, gözlerinin içine baktım
Ve namluyla suratını dağıttım, dişleri göğe doğru savruldu
Ve sonra pompalının horozundan "çi çi" sesi geldi
Kafasına doğrultıp sıktım ve kafasını yere yapıştırdım resmen
- Artist:Joyner Lucas