Il testamento [Polish translation]

Gdy śmierć przyjdzie po mnie,

może ktoś zaprotestuje

przeczytawszy w testamencie,

co też im zostawiam w spadku.

Nie przeklinajcie mnie, to nic nie da;

i tak już będę wtedy w piekle.

Pracę księgowego

pozostawiam alfonsom.

Biegli w swej profesji, niech

informują społeczeństwo

jakie na koniec każdego tygodnia,

dochody ma prostytutka,

jakie na koniec każdego tygodnia,

dochody ma prostytutka.

Chcę pozostawić Biance Marii,

w nosie mającą przyzwoitość,

zaświadczenie o zasługach,

które ułatwi jej drogę do małżeństwa,

życząc tym, którzy w to wpadną,

by pozostali szczęśliwymi rogaczami,

życząc tym, którzy w to wpadną,

by pozostali szczęśliwymi rogaczami.

Śmierci, ma siostro, daj mi czas,

bym dokończył swój testament;

daj mi czas na pozdrowienia,

uszanowania, podziękowania

wszystkim artystom, którzy pląsają

wokół łóżka umierającego.

Panie grabarzu, niech pan posłucha:

pańska robota nie wszystkim się podoba;

nie uważają za szczególnie piękne

rzucanie ziemi na tych, co spoczywają w pokoju,

dlatego też mam zaszczyt

wręczyć panu złotą łopatę,

dlatego też mam zaszczyt

wręczyć panu złotą łopatę.

Co do tej naiwnej starej hrabiny,

która już nie odchodzi od mego łoża,

by wyciągnąć ze mnie chorą obietnicę,

że zachowam dla niej moje numery w Lotto,

nie mogę się doczekać gdy, już wśród potępionych,

podam jej same złe numery,

nie mogę się doczekać gdy, już wśród potępionych,

podam jej same złe numery.

Gdy śmierć przyjdzie po mnie,

bym oddał jej swą wolność,

może jedna łza, jedna jedyna,

upadnie na mój grób;

może jeden uśmiech, jeden jedyny,

wykwitnie na moje wspomnienie.

Gdyby z mojego ciała, już nadgryzionego,

w którym kiedyś biło serce,

miała pewnego dnia wyrosnąć róża,

dam ją kobiecie, która ofiarowała mi swój płacz.

Za każde uderzenie jej serca

oddam jej czerwony płatek miłości.

Za każde uderzenie jej serca

oddam jej czerwony płatek miłości.

Tobie, tak kiedyś pożądanej

kurtyzanie, która nie jest dla każdego,

a która teraz w kącie kościoła

oferujesz obrazki pięknym i brzydkim,

zostawiam nuty tej piosenki.

Wyśpiewuję ból twojego złudzenia,

tobie, która, by ciągnąć dalej,

musisz sprzedawać Chrystusa i świętych.

Gdy śmierć przyjdzie po mnie,

nikt na tym świecie się nie zorientuje,

że umarł człowiek, nie wyznawszy nic,

nie poznawszy prawdy;

że umarł człowiek, nie zmówiwszy modlitwy,

uciekając od ciężaru miłosierdzia.

Kochani bracia z drugiego brzegu!

Śpiewaliśmy chórem tam, na tej ziemi,

kochaliśmy wszyscy tę samą kobietę,

tysiące z nas wyruszyło na tę samą wojnę.

To wspomnienie was nie pocieszy:

gdy się umiera, to się umiera, umiera się samotnie.

To wspomnienie was nie pocieszy:

gdy się umiera, to się umiera, umiera się samotnie.

• Artist:Fabrizio De André
• Album:Volume III (1968)