Desolation Row [Thai translation]

พวกนั้นกำลังขายโพสการ์ดคนถูกแขวนคอ

พวกนั้นกำลังป้ายพาสปอร์ตให้น้ำตาล

ร้านเสริมสวยเต็มไปด้วยเหล่ากะลาสี

คณะละครสัตว์เล่นอยู่สุขสราญ

อ้าวข้าหลวงตาบอดมานั่นไง

พวกนั้นเล่นท่านเสียงุนงงอลเวง

มือหนึ่งผูกเข้ากับนักเดินไต่เชือก

อีกมือก็ซุกไว้ในกางเกง

ทางคณะจราจลมิได้พักผ่อน

อีกทั้งยังมีที่ที่ต้องไป

อย่างที่อิสตรีและข้าพเจ้าได้มองจากด้านใน

แถวที่นั่งแห่งความเปลี่ยวใจ

ซินเดอเรลลา ช่างเป็หญิงที่ง่ายดาย

“ผีก็ย่อมเห็นผีล่ะค่ะ”หล่อนยิ้มละไม

แล้วจึงเอามือทั้งสองสอดในกระเป๋าหลัง

เบตที เดวิส สไตล์

อ้าวโรเมโอคร่ำครวญมานั่นไง

“เจ้าเป็นของข้าฯ,คิดว่าเช่นนั้น”

แล้วจึงมีคนกล่าว “อยู่ผิดที่แล้วล่ะ สหาย”

“นายจงไปเสีย”

และเสียงเดียวที่ยังคงหลงเหลือ

หลังจากรถพยาบาลแล่นจากไป

คือเสียงซินเดอเรลลากวาดพื้นด้านใน

แถวที่นั่งแห่งความเปลี่ยวใจ

บัดนี้ดวงจันทร์นั้นเกือบถูกบัง

ดวงดาราก็เริ่มที่จะพรางกาย

แม่หมอดูดวงคนนั้น

ได้กำลังเก็บของสู่ด้านใน

ทุกๆคนเว้นแต่ เคน และ เอเบล

รวมถึงคนค่อมแห่งนอตเทรดาม

ทุกๆคนได้กำลังร่วมรัก

หรือไม่ก็คาดหวังสายฝนปราย

และพ่อซามาริทันคนดีที่กำลังแต่งตัว

กำลังเตรียมพร้อมสำหรับแสดงโชว์

กำลังจะไปงานคาร์นิวัลคืนนี้ด้านใน

แถวที่นั่งแห่งความเปลี่ยวใจ

บัดนี้,โอฟีเลีย อยู่ใต้บานหน้าต่าง

ข้าพเจ้าสัมผัสได้ถึงความกลัว

ในวันเกิดครบรอบ 22 ปีของนาง

ได้เป็นสาวใช้เฒ่าแล้วเสียเต็มตัว

สำหรับนาง ความตายช่างน่าโรแมนติค

ด้วยเพราะนางสวมเกราะเหล็ก

อาชีพของนางศาสนาของนาง

บาปของนางคือความจืดชืดของนาง

แม้นว่านัยน์ตานั้นจะเมียงมอง

สายรุ้งอันยิ่งใหญ่ของโนอาห์

นางกลับใช้เวลาชำเลืองเข้าด้านใน

แถวที่นั่งแห่งความเปลี่ยวใจ

ไอน์สไตน์ ปลอมตัวเป็น รอบบิ้นฮู้ด

กับทั้งความทรงจำเต็มประดา

ผ่านทางนี้มาเมื่อชั่วโมงที่แล้ว

พร้อมกับเพื่อน คือหลวงพ่อขี้อิจฉา

เขาช่างดูหวาดกลัวอย่างใสบริสุทธิ์

ดังที่ได้กำลังบี้ก้นบุหรี่

แล้วจึงออกไปสูดกลิ่นท่อระบายน้ำ

และคอยท่องอักษรบทกวี

ตอนนี้คุณคงไม่คิดจะมองไปยังคนๆนั้น

แต่เขาเคยมีชื่อเสียงเมื่อนานหลายสมัย

ในด้านการเล่นไวโอลินไฟฟ้า

บนแถวที่นั่งแห่งความเปลี่ยวใจ

คุณหมอฟิลธ์ ท่านรักษาโลก

ไว้ด้านในของถ้วยหนัง

แต่พวกคนไข้ไร้เพศของท่าน

พวกนั้นพยายามจะระเบิดมัน

นังขี้แพ้แถวบ้านพยาบาลท่าน

หล่อนคือผู้ดูแลรูไซยาไนด์

และยังเก็บกระดาษที่เขียนว่า

“โปรดเมตตาแก่วิญญานท่าน”

พวกนั้นเล่นนกหวีดอันละบาททุกคน

คุณน่าจะได้ยินเสียงเป่ามาแต่ไกล

หากว่าเขยื้อนหัวห่างออกไป

จากแถวที่นั่งแห่งความเปลี่ยวใจ

อีกฟากถนน, พวกนั้นได้ตอกผ้าม่าน

เตรียมพร้อมสำหรับงานเทศกาล

ปีศาจแห่งโรงโอเปร่า

ภาพสมบูรณ์แบบของภิกขาจารย์

พวกนั้นกำลังป้อนข้าวเจ้าคาสซาโนวา

เพื่อให้เขารู้สึกเชื่อมั่นยิ่งกว่าเดิม

คอยฆ่าด้วยความมั่นใจในตัวเอง

หลังจากใส่ยาพิษลงในคำสรรเสริญ

เจ้าปีศาจตะโกนหาเหล่านางร่างบาง

“ออกไปจากที่นี่ซะถ้าเจ้าไม่รู้

คาสซาโนวาน่ะถูกลงโทษสำหรับการที่ไป

แถวที่นั่งแห่งความเปลี่ยวใจ”

บัดนี้ยามเที่ยงคืนเหล่านายหน้า

และคนของเลิศมนุษย์ทั้งหลาย

ได้ออกมา และไล่ต้อนทุกๆคน

ที่รู้มากกว่าตนทุกรายไป

จากนั้นจึงพาพวกนั้นไปยังโรงงาน

ที่ซึ่งเครื่องจักรแห่งโรคหัวใจ

ถูกมัดติดลงบนบ่ากับทั้ง

แคโรซีนที่อยู่ด้านใน

ถูกนำมาจากปราสาทราชวัง

โดยเหล่าคนประกันภัย

ผู้ซึ่งดูว่าไม่มีใครกำลังหลบหนีสู่

แถวที่นั่งแห่งความเปลี่ยวใจ

คำสรรเสริญจงเป็นแก่เนปจูนแห่งเนโร

ไททานิคนั้นล่องยามย่ำเช้า

ทุกๆคนต่างตะโกนออกไป

“ฝังไหนที่ท่านเลือกเล่า ?”

และ เออร์ซา พาวนด์ และ ที เอส เอเลียท

สู้กันในหอของกัปปิตัน

ขณะที่พวกนักร้องคาลิปโซหัวเราะใส่

และชาวประมงกำลังถือดอกไม้

ระหว่างหน้าต่างของห้วงสมุทรา

ที่ซึ่งเหล่านางเงือกแหวกว่าย

ไม่มีใครจำต้องคิดถึงมันมากไป

เกี่ยวแก่แถวที่นั่งแห่งความเปลี่ยวใจ

ใช่, ข้าพเจ้าได้รับจดหมายของคุณเมื่อวานนี้

เกี่ยวกับตอนที่ลูกบิดประตูได้พังลง

เมื่อคุณถามถึงว่ากำลังทำอะไร

คิดว่าคงเป็นมุกหรือยังไง ?

พวกผู้คนที่คุณกล่าวถึงทั้งหมดนี้

ใช่, ข้าพเจ้ารู้ดี พวกมันขัดยอกใจ

ต้องจัดเรียงหน้าพวกมันเสียใหม่

และต้องเปลี่ยนให้เป็นชื่ออื่นเสีย

ขณะนี้ไม่อาจคิดอ่านได้ดีนัก

ไม่ต้องส่งจดหมายมาอีก, ไม่

นอกเสียจากคุณส่งพวกมันจากใน

แถวที่นั่งแห่งความเปลี่ยวใจ

• Artist:Bob Dylan
• Album:Highway 61 Revisited (1965)