Visions of Johanna [Turkish translation]

Tam da sessizliğe vardık

Derken numaralar yapacak bir gece değil mi bu?

Burada kapana kısıldık

Ama her şeyi yapıyoruz inkar etmek için bunu

Ve Louise bir avuç yağmur getirip

Ayartıyor seni kışkırtman için onu

Karşı katta ışıklar gidip geliyor

Odadaki borular öksürüp duruyor

Radyo istasyonu hafif hafif çalıyor

Ama hiçbir şey, gerçekten hiçbir şey canımı sıkmıyor

Sadece Louise ve yavuklusunun el ele kol kola olması,

Ve Johanna’nın bu suretleri fethediyor aklımı.

Park alanında genç bayanlar

Körebe oynuyorlar, yanında anahtarlıkları

Ve tüm gece dolaşan kızlar

Fısıldıyorlar erotik kaçamakları

Gece bekçisinin el fenerini duyuyoruz

Soruyor kendisine, deli olan kendi mi yoksa onlar mı?

Louise civarda, yerinde keyfi

Hassas ve tam bir ayna gibi

Ama tüm varlığıyla çok açık ve net olarak gösteriyor ki

Johanna değil buradaki

Elektriğin ruhu suratındaki kemiklerden uğulduyor

İşte orada Johanna’nın bu suretleri benim yerimi alıyor.

Ufak çocuk kaybolmuş, kendini çok önemsiyor

Çok tehlikeli yaşamaktan haz alıyormuş, sefilliğinden dert yanıyor.

Onun ismini andığınızdaysa

Bana veda öpücüğü sunuyor

Bu kadar işe yaramaz olmak için çok yürekli olması tek gereken.

Merhabalaşıyor duvarda, ben köşedeyken

Nasıl anlatabilirim ki?

Çok zor üstesinden gelmesi

Ve Johanna’nın bu suretleri şafağa kadar uykusuz bırakıyor beni

Ebediyet sorguya çekiliyor müzelerde

“Kurtuluş dediğin böyle olmalı!”, sesler tekrarlıyor.

Ama Mona Lisa yolcu blues’unu duymuş olmalı

Herkes bunu gülüşünden çıkarıyor

Donup kalmış ilkel süs çiçeği

Hapşırdığı anda hasetli kadınların hepsi

Dinle, bıyıklı olan şöyle diyor:

“Allahım, nerede bu kulunun dizleri?"

Aah, mücevherler ve dürbünler bir katırın kafasından aşağı sarkıyor

Ama Johanna’nın bu suretleri bütün bunları çok gaddar gösteriyor.

Seyyar, onu umursuyormuş gibi yapan

kontesle konuşuyor şimdi. Diyor ki:

“Gidip ruhuna dua okurum

eğer bana söylersen asalak olmayan birini"

Ama tıpkı Louise’in sürekli dediği gibi:

“Her şeyi çözemezsin, di mi birader?”

Ve bu sırada ona hazırlarken kendini

Ve Madonna yok hala görünürde

Görüyoruz ki, bir zamanlar onun sahne kıyafetinin uçuştuğu yerde

paslanıyor boş kafes de

Üçkağıtçı, çıkıyor şimdi sefere

Balıkla doldurulan kamyonların arka yerinde

Yazıyor bütün alınacakların ödendiğini sahibine

Benim bilincim bir olurken yerle

Mızıkalar çalıyor; maymuncuklar ve yağmur ve de

Johanna'nın bu suretleri her şey artık kalan geriye

• Artist:Bob Dylan
• Album:Blonde on Blonde (1966)