В темноте [V temnote] [Belarusian translation]

366-ты Дзень Сурка, цесная пятля майго свецка.

Мінулым кінуты на шыю аркан шурпаты.

Памяць Сталінскага гмаху ў цэнтры Варшавы

Грувасціцца чужым анахранізмам

Так даўно, што сімвалам горада прызнаны

Нібы берлінскай сцяны – кіламетр трыста

Пакінутай продкамі для турыстаў.

(Вынас мозгу, разрыў анеўрызмы).

Я сяджу ля акна, я памыў пасуду –

Я быў шчаслівы тут, і ўжо не буду

Датэрмінова вызвалены ад самых блізкіх,

Умоўна асуджаны да самагубства.

Сыходжу ў сябе па-ангельску,

Ўсе нервы парваўшы на Union Jack.

З трамалам мяшаючы віскі,

Распінаючы прыступы на крыжах аптэк.

Заляпляючы сабе рот медыцынскім скотчам,

Калі скручаныя лісце ў абедзвюх нырках

Прарастаюць быццам прама ў пазваночнік –

Балюча раніцай рана, балюча позна ўначы.

Днём я хаваю за фіранкай суцэльныя бяльмы

І спяваю сваім дэманам калыханкі –

Ў іх шмат працы ў начную змену,

І я горла дзяру, на шыі ўспушваючы вены.

Без напеваў маіх – дрэнна спяць яны –

Ляжаць і жаруць, з цемры, мяне позіркамі;

А за фіранкай карціна не лепш, у прынцыпе:

Крывавы рэжым, кардонная апазіцыя.

Грамадзянін другараднай эпохі, горда

Прызнаю я таварам другога сорту

Свае лепшыя думкі і дням наступным

Я дару іх, як вопыт барацьбы з удушшам.

Я сяджу ў цемнаце – і яна

Не горш у пакоі, чым цемра знадворку.

Я сяджу ў цемнаце – і яна

Не горш у пакоі, чым цемра знадворку.

Я мог бы застацца там, у дрэва на Петраградцы;

Са страўнікам поўным колаў недалёка ад запраўкі;

Са пустой пляшкай у руцэ, пад раніцу скарчанелы –

Да гэтага году на пяць гадоў ужо памаладзелы.

Трава пакрыта інеем, лістапад скончыцца хутка.

Я ценем мераю бальнічныя калідоры і кабінеты псіхолагаў.

Усё выразней разумеючы, не дапамагае;

(не дапамагае; не дапамагае; не дапа...)

Я прачнуўся ў запэцканай куртцы,

Ў занюханым хостэле дзесьці ў Пецярбургу.

Я згуляць ўчора спрабаваў "У жмуркі",

Запіваў бухлом таблеткі – кавалак прыдурка.

"Гароднінай" паляжаць на дурцы

Добры доктар мне прапануе тыднем пазней.

Але я рэцэпт яго адпраўлю ва ўрну –

Ў мяне іншыя планы, раз я выжыў усё ж.

Ня выходзь з пакоя,

Няхай толькі пакой здагадваецца,

Як ты выглядаеш; ды ўвогуле –

"Incognito Ergo Sum"!

Як заўважыла форме ў сэрцах субстанцыя

Ня выходзь з пакоя, не гавары з папарацы.

Давай без усіх гэтых слёз на камеру,

З перапынкамі на рэкламу, і каментамі спамераў.

Злучыся тварам са шпалерамі, замкніся, забарыкадуйся

Ад хронасу, космасу, эрасу, вірусу.

• Artist:Noize MC
• Album:No comments