Το χρωμα του γκρι [To chroma tou nkri] lyrics

Μιλάω τη γλώσσα του δρόμου

Είμαι πολίτης του κόσμου

Κάνω εικόνες το βιός μου

Το 12 είναι ο αριθμός μου

Αναπαράγω το φως μου

για να πετύχει ο σκοπός μου

Κι αν το γνωρίζεις, το στηρίζεις κι είσαι δικός μου

Εχω μπροστά μου τη σκιά μου ενώ κόντρα έχω τον ήλιο

Στη παρτίδα χασ' το φύλλο

Τα ποντάρω όλα στον φίλο

Οφείλω με μελάνι να γεμίζω το φύλλο

Τα βράδια το γράφω με ζήλο

Και μέσα μου πέφτει ξύλο

Σκληρός σαν ατσάλι

Και ευαίσθητος σα βαμβάκι

Με λένε Ακη κι όταν με προσβάλουνε κερνάω φαρμάκι

Να με εκφράζεις, να εκφράζομαι

Το μοιράζομαι, έχω ανάγκη

Το βασίλειό μου όλο η θέα μου απ'το παγκάκι

Η νύχτα, η πόλη, ο δρόμος ξέρουνε ποιος είμαι

Η παρέα των παιδιών στα ακουστικά, τι θες ρε φίλε;

Θες να πω για φασαρίες, αλητείες, ξύλο και φου;

Πως κατούρισα την λήτισσα που το 'παιζε πρεζού;

Σόρρυ μεγάλε τα 'χω κάνει, τα 'χω πει, τα 'χω πιει, τα 'χω δει

απ' τη καλή κι απ' την ανάποδη τι;

Να μη πατήσεις κρατητήριο και ποτέ φυλακή

Μια συμβουλή: είναι μοναχική η φόρμα του γκρι

Κι άμα περνάς απο κύμματα

Τότε πιάνεις μηνύματα

Τότε νιώθεις χτυπήματα

Τους γνωστούς σου σε μνήματα

Τα γραπτά μου ποιήματα

Και στο τοίχο συνθήματα

Εξυμνούνε τη ζωή και τα πάθη του ανθρώπου σήμερα

Περπατάμε σε μια λευκή γραμμή, λεπτή κλοστή

Ετοιμη να κοπεί η τύχη είναι σκληρή κι ειρωνική

Ποτέ μου δε συμπάθησα όσους φοράνε στολή

Γιατί η εξουσία φέρνει βία και το έμαθα από παιδί

Αστική φυλακή κι ο κόσμος τους είναι γκρι

Κάθε μέρα χρωματίζω για να βγω απ' αυτή

Γράφω για μένα κι απέναντι μου εσύ

Γράφω για σένα κι απέναντι μας η Ελλαδα κουφή

Ζω στην Ελλάδα που τα πάντα καταστρέφονται

Είμαι κι εγώ ένας απ' αυτούς που αντιστέκονται

Να τα βγάλω πέρα κάθε μέρα δυσκολεύομαι

Δε φοβάμαι, πέφτω, σηκώνομαι και δε κλαίγομαι(x2)

Μη με ρωτάς για το αύριο δε ξέρω

Το αύριο θολό

Μα σήμερα είμαι εδώ, αυτό είναι σίγουρο

Ζω για το σήμερα

Είμαι εδώ, είμαι μαζί σου

Είπα ν' αντέξω, πρέπει ν' αντέξω*

Το δάκρυ του αλήτη είναι διαμάντι μαύρο άκτη

24 μπάρες κάθε γραμμή κι ένα καράτι

Η σημαία μας μαύρη

Ανεμίζει στο κατάρτι

Στις πληγές αλάτι

Στο κύκλωμά μας δε χωράνε σκάρτοι

Ο λαός μας τυφλώθηκε απ'την απάτη, σκοτάδι

Ενα κρεβάτι, νεκρό σώμα, φάρμακο η αγάπη

Μα δε σερβίρετε σε χάπι, ημιμάθεια

Η γνώση κουκίδα πάνω στο χάρτη, βουλιάζουμε παντού βάλτοι

Αστάθεια, νιώσε κάτι, προσπάθεια, κάνε λάθη, βρες τα, διορθωσέ τα, βελτίωσε το σημάδι

Ο στόχος ποιοτική ζωή ας το 'χουν οι τυφλοί

Αναρρίχηση ψηλά σε απότομο γκρεμό δίχως σκοινί

Ο φόβος κυριαρχεί εκεί πηγάζει αδρεναλίνη

Το αίμα μολύνει μα δε φτάνει το πόνο να απαλύνει

Κι αν πέσω κράτα με σφιχτά

Σε χρειάζομαι τώρα

Μη μου λες "μετά"

Βρεθήκαμε, ξέρεις την ανηφόρα

Η τύχη μου σκληρή, δε μου τα 'φερε όπως τα 'θελα

Χάραξα το σώμα μου σε βρώμικα τριαντάφυλλα

Μια μέρα ελευθερίας, όχι μια ζωή σκλαβιά

Τετράγωνα σπίτια, τετράγωνη tv παντού κλουβιά

Αμάξια κουτιά με ρόδες

Τετράγωνη λογική και ψευτιά, καχυποψία, μίσος και πουστιά

Αστυνομία σκέψης, μη σκέφτεσαι λογικα

Η λογική σκοτώνει γι' αυτό όλοι έχουνε μείνει μόνοι.

Ζω στην Ελλάδα που τα πάντα καταστρέφονται

Είμαι κι εγώ ένας απ' αυτούς που αντιστέκονται

Να τα βγάλω πέρα κάθε μέρα δυσκολεύομαι

Δε φοβάμαι, πέφτω, σηκώνομαι και δε κλαίγομαι(x3)

• Artist:12os pithikos