Τελικά [Teliká] [English translation]

Τελικά σε θέλω, τελικά μου λείπεις

τελικά η ανάμνηση δεν φεύγει απ’ το μυαλό.

Τελικά σε θέλω, τελικά μου λείπεις

τελικά δεν μου άφησες επιλογή θα ‘ρθω να σε βρω.

Μου λένε προχώρα, είχες πίσω λεγεώνα

BCC μυρίζει ακόμα, δεν το βάζω κάτω ακόμα

rack attack αυθεντική περσόνα, σε ότι κάνω δεν χωράει διχόνοια

απ’ την χλίδα μες την βρώμα, τώρα στα σαλόνια πως περνάν τα χρόνια.

Ότι σου πήρε χρόνια για να χτίσεις αν δεν υπολογίσεις, δεν εκτιμήσεις

μια στιγμή μόνο φτάνει να το γκρεμίσεις.

Έχω πόσα λεφτά στου μυαλού την τσέπη

μην ξεγελιέσαι που είμαι καθώς πρέπει

το μυαλό σου μικρό και δεν το προβλέπει

ότι δεν λέγεται η ματιά εκπέμπει.

Με κατηγορούν ενώ κάνω το σωστό, είναι βασιλικό

ότι ακουμπώ το κάνω δικό μου, όχι χρυσό

δεν ξέρω πως θα πεθάνω πάντως με αξιοπρέπεια ζω

σε μια στιγμή βρήκα την αφορμή λες και σε μισώ.

Ο πόνος για λίγο και η περηφάνια για πάντα

μου έδινες λίγο ενώ σου ‘χα δώσει τα πάντα

έχω θέματα μόνος και εσύ με αφήνεις τα βράδια

κλείσαν όλες οι πόρτες, ακολουθώ τα σημάδια.

Τώρα έχω αλλάξει γνώμη, δεν φτάνει μια συγνώμη

έχω το αστέρι μας ψιλά σαν φυλαχτό ακόμη

τώρα που ξημερώνει, με οδηγούν οι δρόμοι

μόνο σε εσένα τελικά.

Τελικά σε θέλω, τελικά μου λείπεις

τελικά η ανάμνηση δεν φεύγει απ’ το μυαλό.

Τελικά σε θέλω, τελικά μου λείπεις

τελικά δεν μου άφησες επιλογή θα ‘ρθω να σε βρω.

Αφού δεν υπάρχει νικητής πληγωνόμαστε μόνο εμείς

στα λόγια μου να κοιμηθείς, πάνω μου να ανεβείς

τελικά δεν φεύγεις απ΄ το μυαλό που μες τον δρόμο να σε βρω.

Ταιριάζαμε ποιο πολύ και απο τρασουτ

ήτανε δικά μου ήτανε και δικά σου

με κάθε μου λάθος ήταν βατή η θηλιά σου

και από main star τώρα ρόλο κομπάρσου.

Έκανες και δικό μου το πρόβλημα σου

δεν μου έχει ξανά τύχει για φαντάσου,

μου ‘λεγες πρόσεχε τα βήματα σου

το μόνο που ήθελα ήταν να είμαι κοντά σου.

Από μικρό ονειρεύτηκα να φτάσω ψηλά

γρήγορα έμαθα να βρίσκω την ουσία στα απλά

πόσες ερωτήσεις, ποιες η απαντήσεις

θέλω να φωνάξω είναι τόσα πολλά.

Τώρα έχω αλλάξει γνώμη, δεν φτάνει μια συγνώμη

έχω το αστέρι μας ψιλά σαν φυλαχτό ακόμη

τώρα που ξημερώνει, με οδηγούν οι δρόμοι

μόνο σε εσένα τελικά.

Τελικά σε θέλω, τελικά μου λείπεις

τελικά η ανάμνηση δεν φεύγει απ’ το μυαλό.

Τελικά σε θέλω, τελικά μου λείπεις

τελικά δεν μου άφησες επιλογή θα ‘ρθω να σε βρω.

• Artist:Konstantinos Argiros
• Album:Digital Single