Mànnam'e cunfiétte

E m'hanno ditto ca tu mo te spuse

ca si' cuntènto e ca t'ê fatt'a casa

Che t'aggi'a di'? Succèdeno sti ccòse

nun me fa meraviglia niénte cchiu'!

Ma sènz''e te...

ma sénz'e te...

ched'è sta vita mia?...

Chést''o destino vo'...

chést' ha vuluto fà

pe mme e pe tte.

Mo' che 'nce aspiétte?

Mànname 'e cunfiétte

e scordaténn'e me!

'A gènte se fa 'e ccróce e nun ce créde

mo ca n'ha visto 'a fine 'e chist'ammóre.

Chiàgneno st'uócchie mieje làcreme amare,

ma ll'uócchie tuóje nun ridarranno cchiu'

Ma sènz''e te...

ma sénz'e te...

ched'è sta vita mia?...

Chést'o destino vo'...

chést' ha vuluto fà

pe mme e pe tte.

Mo' che 'nce aspiétte?

Mànname 'e cunfiétte

e scordaténn'e me!

Quanno st'ammóre nuósto era nu suónno

Tu te sunnave "un cuore e una capanna"...

Mo ch'ê truvata a cchésta ca te spénna...

'o suónno antico nun t'abbasta cchiu'.

Ma sènz''e te...

ma sénz'e te.

ched'è sta vita mia?...

Chést''o destino vo'...

chést' ha vuluto fà

pe mme e pe tte.

Mo' che 'nce aspiétte?

Mànname 'e cunfiétte

e scordaténn'e me!

Mo' che 'nce aspiette?

Mànname 'e cunfiétte

e scordaténn''e me...

e scordaténn''e me!

• Artist:Nicola Valente
• Album:Antologia della canzone napoletana Vol.10.