Στ’ άδυτα βάθυ τση καρδιάς που διμουργιές δεν πάνε,
θα χώσω την αγάπη μας να μην τη γλωσσοφάνε.
Τσ' αστροφεγγιάς το θάμασμα, τσ' ανατολής τα ρόδα
τση δύσης το πανόραμα στο πρόσωπο σου το 'δα